Του συζύγου μου

ΔΟΥ. Κεφάλαιο. Μπαίνει και ρωτά τι δικαιολογητικά χρειάζονται για αποδοχή κληρονομίας. Ξέρει ότι έχει αργήσει κι ότι θα πληρώσει πρόστιμο. Ο θάνατος είναι του 14, αλλά όλο έλεγε να προχωρήσει με τα χαρτιά κι όλο το μετάνιωνε. Είναι του συζύγου μου ο θάνατος, λέει και ξαναλέει. Μαζί της, με την ομπρέλα του, το κοριτσάκι της, το κοριτσάκι τους, πρέπει να είναι έξι με επτά. Κάτι θα πρόλαβε άρα. Μπαίνουμε μαζί στο ασανσέρ. Η μαμά της της λέει να πατήσει το μηδέν. Όχι έτσι. Πιο δυνατά. Κατηφορίζουμε στο μηδέν.