Δευτέρα, Νοεμβρίου 25, 2013

Φυλούσαν την ψυχή του οι τρεις ψυχοφύλακες. Όταν είχε βάρδια ο Πόθος την τραβούσε προς την μια κατεύθυνση, αλλά αμέσως μετά σκαντζάριζε ο Άθως κι ύψωνε βουνό εντός της, με αποτέλεσμα το βραχυκύκλωμά της: έτσι στη συνέχεια άλλοτε ερχόταν η σειρά του άρα μη κι άλλοτε τη θέση καταλάμβανε ο άρα μις· ήταν ιδιαίτερα βολική εδώ η αμφιταλάντευση της ορθογραφίας.
Είναι σπατάλη όμως τα λογοπαίγνια όσο μένουν λογοπαίγνια. 
Είναι δειλία η γραφή που δεν λέει να βγει από τα όρια αυτού του κουτιού.
Είναι ντροπή να μην τολμάς να πας πιο πέρα.

1 Comments:

At 11/26/2013 06:15:00 μ.μ., Anonymous sC. said...

1000% δίκιο. Ένα λπ χωρίς προορισμό είναι γραμμές χωρίς νόημα. Αρχή δίχως τέλος. Στείρο πυροτέχνημα. Σώμα χωρίς καρδιά.

 

Δημοσίευση σχολίου

<< Home