Δευτέρα, Αυγούστου 31, 2009

Το περιβάλλον μου

Ένας χώρος ιδιωτικός. Που περικλείεται από τοίχους. Που κλειδώνει για να μην μπορεί να μπει κανείς. Κανείς ξένος. Που έχει ηλεκτρικό. Ώστε –πέραν της κουζίνας, του ψυγείου κλπ- να έχει τηλεόραση. Από μια εποχή και ύστερα και βίντεο. Που στην πορεία έγινε DVD. Που μελλοντικά θα γίνει Blue Ray ή οτιδήποτε άλλο. Που έχει υπεραπαραιτήτως νερό. Θέρμανση. Από μια εποχή κι ύστερα και ψύξη. Τηλέφωνο, φυσικά. Εδώ και αρκετά χρόνια που να πιάνει και το κινητό. Εδώ και λιγότερα χρόνια που να έχει πρόσβαση στο ίντερνετ. Γρήγορο κατά προτίμηση. Που μάλλον είναι πια ανάγκη. Αυτά προς το παρόν. Σε λίγα χρόνια πιθανότατα και κάποια άλλα, όσο η τεχνολογία προχωρά. Και η απομόνωση να είναι τόση όση. Να μπορεί δηλαδή να διακοπεί ανά πάσα στιγμή, προς ταχύτατη κάλυψη άλλων αναγκών - επιθυμιών. Κοντά να έχει περίπτερο. Σούπερ μάρκετ. Ντελίβερι διάφορα. Κινηματογράφους. Γήπεδα. Θέατρα. Συναυλιακούς χώρους. Mπαρ. Καφετέριες.
Αυτά με περιβάλλουν, αυτά θέλω να με περιβάλλουν, αυτό είναι το περιβάλλον μου, η πόλη είναι το δικό μου περιβάλλον, ο φυσικός μου χώρος, κι ας έχω διδαχθεί να το βλέπω ως κάτι το περίπου αφύσικο, ως μια έκπτωση από τον χαμένο φυσικό παράδεισο, αφού η Εδέμ ήταν πάντοτε κήπος και πάντοτε εκτός σχεδίου πόλης.
Στην Αθήνα γεννήθηκα, στην Αθήνα μεγάλωσα, στην Αθήνα ζω. Εξαρχής χωρίς αλάνες, χωρίς ρυάκια να τρέχουν στα πόδια μου, εξαρχής χωρίς κυριακάτικα τουρ στα δάση του Λεκανοπεδίου. Πώς θα γινόταν άλλωστε αυτό, αφού εδώ και τριάντα τόσα χρόνια καίγεται και ο τελευταίος πνεύμονας πρασίνου της Αττικής, πώς θα γινόταν άλλωστε αυτό αφού το περιβαλλοντικό τετέλεσται το τραγουδάμε χρόνο παρά χρόνο; Η αλήθεια είναι βέβαια ότι όσο έχω γυρίσει οδηγώντας την Ελλάδα, παντού πράσινο βλέπω και καμμένες εκτάσεις σπάνια. Με αυτό δεν θέλω προφανώς να αμφισβητήσω την πραγματικότητα, αλλά άλλο τόσο δεν είμαι διατεθειμένος να αμφισβητήσω και τα μάτια μου, που μου έχουν δείξει ότι δεν ζω σε μια κατακαμένη χώρα.
Κι αν η Ιστορία τελικά αποφασίσει ότι τις τελευταίες δεκαετίες καταστράφηκαν τα δάση της Αττικής, δεν παύει να είναι ένα κομμάτι της δικής μου ζωής που το πέρασα στεναχωρημένος για αυτά ακριβώς τα δάση, όπως και για όλα τα υπόλοιπα. Θέλω να πω ότι αν επί (και) της γενιάς μου δεν έχει μείνει πλαγιά για πλαγιά άκαυτη, δεν παύει να έχω πληρώσει ένα σημαντικό τίμημα, όταν κάθε μα κάθε μα κάθε καλοκαίρι μου μαυρίζει η καρδιά, όταν όσο κι αν προσπαθώ να το παλέψω, να το συνηθίσω και να βρω αντεπιχειρήματα, τελικά πάντα επικρατεί μέσα μου αυτή η εικόνα της αρχετυπικής καταστροφής της καμένης γης.
Και παλιά –δεν σε νοιάζει, αλλά θα στο πω ούτως ή άλλως- ήμουν πήχτρα στις ενοχές. Κι όσο περνάνε τα χρόνια τις πετάω μία μία από το παράθυρο και, δεν ξέρω, μπορεί αυτό να με καθιστά χειρότερο άνθρωπο, ξέρω όμως σίγουρα ότι με καθιστά και πολύ πιο απελευθερωμένο εσωτερικά, δηλαδή με άλλα λόγια περνάω εγώ καλύτερα, προσπαθώντας αυτή η απενοχοποίηση να μην προξενεί κακό στους άλλους. Απλά στον εαυτό μου δεν θέλω να κάνω άλλο κακό.
Νομίζω λοιπόν ότι αρκετά στενοχωρήθηκα για τις φωτιές. Από του χρόνου το κόβω μαχαίρι. Και από το άγχος του σε τι φυσικό περιβάλλον θα μεγαλώσει το παιδί μου, θα προτιμήσω το άγχος του σε τι ψυχικό περιβάλλον θα μεγαλώσει, θα προτιμήσω δηλαδή το άγχος να μην μαυρίζει την καρδιά του για τους χαμένους και καμένους παραδείσους. Και το πνεύμα το οποίο υποκρύπτεται πίσω από τον οδυρμό για αυτούς τους καμένους παραδείσους ίσως δεν είναι ριζικά διαφορετικό από το πνεύμα που διατρέχει κείμενα που αναπαράγονται συχνότατα στο ίντερνετ με τίτλο «Για τους γεννημένους πριν το 1980» (ή το 1983 ή το 1978 ή το 1985, αφού η ημερομηνία αλλάζει διαρκώς), το πνεύμα δηλαδή της οξείας νοσταλγίτιδας, ένα πνεύμα απόλυτης ωραιοποίησης του παρελθόντος κι απόλυτου αναθέματος του παρόντος.
Μα δεν αξίζει ανάθεμα στο παρόν, όταν κάηκε η Αττική; Αξίζει, ναι. Αλλά στο παρόν δεν αξίζει μόνο ανάθεμα. Όπως και το παρελθόν της οργανικής ένταξης στην παραδείσια φύση αποτελεί εξιδανίκευση, που αποσιωπά ένα σωρό μαλακίες που σέρνει μαζί της η φύση και από τις οποίες η πόλη μας έχει απαλλάξει κάνοντας τη ζωή μας καλύτερη.
(Κείμενο γραμμένο για το «SMS» της «SportDay»)

27 Comments:

At 8/31/2009 12:37:00 μ.μ., Anonymous Ανώνυμος said...

Ούτε οδυρμός, ούτε νοσταλγίτιδα, ούτε και στρουθοκαμηλισμός.

ΑΓΩΝΑΣ ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΟΣ είναι η μόνη απάντηση σε όλα όσα μας μαυρίζουν τις ψυχές και τα μάτια.

ΚΑΤΩ ΤΟ ΚΕΦΑΛΑΙΟ ΚΑΙ Ο ΑΤΟΜΙΚΙΣΜΟΣ.

 
At 8/31/2009 04:10:00 μ.μ., Blogger Angeliki said...

Oldboy Δευτερα 24 Αυγουστου 2009

«Δεν ξέρω αν το λες βίλα, ένα πανέμορφο πάντως σπίτι, εντελώς μέσα στο δάσος, στο Διόνυσο. Οι φλόγες το πλησιάζουν. Παρακολουθούμε με αγωνία αν θα το φτάσουν. Περίπου σε εθνικό δίκτυο. Τελικά το σπίτι σώζεται. Ευτυχώς.»

Oldboy Δευτερα 31 Αυγουστου 2009

«Κι αν η Ιστορία τελικά αποφασίσει ότι τις τελευταίες δεκαετίες καταστράφηκαν τα δάση της Αττικής, δεν παύει να είναι ένα κομμάτι της δικής μου ζωής που το πέρασα στεναχωρημένος για αυτά ακριβώς τα δάση, όπως και για όλα τα υπόλοιπα.»

Οποτε εχουμε τα εξης ενδεχομενα:

Περιπτωση 1. Ο Oldboy αυτη την εβδομαδα εχει περιοδο και τον εχει πιασει συγκινηση για τα καμμενα.

Περιπτωση 2. Ειμαι ηλιθια και δεν καταλαβαινω

Περιπτωση 3. Η φωτια που ειδαμε ολοι δεν ηταν στην Αθηνα αλλα στην Ζιμπαμπουε και μας κανουν πλακα.

Για να ολοκληρωσω την υπεροχη και ισως ηλιθια σκεψη μου.

Πως ειναι δυνατον να στεναχωριομαστε για τα καμμενα απο την μια, και απο την αλλη για την βιλαρα που ολοι ειδαμε στις ειδησεις και που «ΕΥΤΥΧΩΣ» δεν καηκε....

Διοτι εγω προσωπικα δεν θα στεναχωριομουν καθολου αν καιγοταν το κωλοσπιτο, διοτι αν δεν υπηρχε αυτο και ενα σωρο αλλα τετοια κωλοσπιτα θα σκεφτοντουσαν αραγε οι οικοπεδοφαγοι να καψουν ξανα δασος???
Αν δεν ειμασταν εμεις οι Ελληναααρες να αγοραζουμε αυτα τα κωλοσπιτα (διοτι ναι πολυ ποναμε οταν βλεπουμε το δασος που καιγεται, αλλα μετα απο μια 10ετια εχουμε παθει αμνησια και παμε και αγοραζουμε οικοπεδα στο Διονυσο εκει που τον καψανε φετος)

Να τα καψουνε ΟΛΑ και να τα δειχνουν καθε χρονο στις ειδησεις πριν το καλοκαιρι για να μην ξεχνανε τα ψαρια (τοση ειναι η ηλιθια μνημη τους)μπας και ξυπνησουν και καταλαβουν οτι το προβλημα δεν ειναι της κυβερνησης αλλα ολων εμας τον πολιτων που κατασπαραζουμε οι ιδιοι την χωρα μας.

Μεχρι στιγμης μονο να παραπονιομαστε μπορουμε και σε αυτο εχουμε γινει expert. Οταν ερχεται η σειρα μας να «βολευτουμε» αλλαζουμε ριζες και γινομαστε Ασιατες...

Εγω ξερεις αγαπημενε μου Oldboy τι γουσταρω τωρα???
Οτι εχω φτιαξει εναν χαρτη της Αττικης, σκοπευω να τον κανω και αφισα, και εχω βαλει πανω σημαιακια και σημειωνω τα καμμενα για να μην περναω ουτε στα 5 χιλιομετρα.
Και μαζι με τον χαρτη γελαω κιολας!!! Και ξερεις γιατι???

Γελαω διοτι το δικο μου σπιτι δεν ειναι η βιλα της τηλεορασης που πλεον δεν θα εχει θεα το πρασινο (αυτο δεν ηθελε το πλουσιοπαιδο?) αλλα το μαυρο δασος (πολυ ακριβα την πληρωσε τελικα την οικοπεδοφαγια), τα πνευμονια του θα εχουν γεμισει σταχτες, θα βλεπει καααααααθε μερα την μαυριλα να του λεει «καλημερα μαλακα, εσυ φταις γιαυτο που βλεπεις τωρα, και σε λιγο καιρο θα βλεπεις και τον γειτονα που θα ερθει να σου κατσικωθει»
Γελαω διοτι εγω και πριν 22 χρονια τσιμεντο εβλεπα και τσιμεντο συνεχιζω να βλεπω (κατ επιλογην)

Γελαω διοτι δεν θα κατσω να σκασω με την αυξηση της θερμοκρασιας!!!Θα αγορασω φουσκωτη πισινα με θεα την ταρατσα για του χρονου για να δροσιζομαι (τουλαχιστον δεν θα την πληρωσω χρυση την γουρνα για να κανω μπανιο στο καμμενο πλεον δασος)

Γελαω διοτι δεν περιμενα την καταντια αυτη για να καταλαβω τι γινεται στην Ελλαδα.

Γελαω γελαω γελαω διοτι δεν θα τα ριξω σε κανεναν τα χρωστουμενα. Γελαω διοτι συμβιβαστηκα πλεον με την βλακεια μας...
Οταν πλεον θα σταματησω να συμβιβαζομαι δεν θα το πω σε κανεναν. Απλα θα σηκωθω και θα φυγω.

Αλλωστε αυτη δεν ειναι η λογικη του Ελληνα???
«Αν δεν σου αρεσει κατι πηγαινε αλλου»

 
At 8/31/2009 04:41:00 μ.μ., Blogger Old Boy said...

Aγγελική, το ευτυχώς το έγραψα ειρωνικά.

 
At 8/31/2009 05:36:00 μ.μ., Blogger Angeliki said...

Παλι καλα διοτι με ανησυχησες.
Ευχαριστω για την αποσαφηνιση.
Ο γραπτος λογος μπερδευει πολλες φορες.

 
At 8/31/2009 05:37:00 μ.μ., Blogger agou said...

Αν και αρχικά φαίνεται ότι διαφωνείτε, εντέλει εγώ συμφωνώ και με τα δύο κείμενα: με κάθε λέξη του Oldboy, και με την Αγγελική από το χάρτη και κάτω.
Με μια ένσταση: έχω μια φίλη που που το σπίτι της στο Διόνυσο κόντεψε να καεί, και δεν είναι πλουσιοκόριτσο.

 
At 8/31/2009 10:44:00 μ.μ., Blogger Angeliki said...

Agou λυπαμαι για την φιλη σου, αλλα εδω κολλαει το γνωστο "μαζι με τα ξερα καιγονται και τα χλωρα"
Πρεπει να το κοιταξεις ποσοστιαια το θεμα. Και δυστυχως τα ποσοστα διχνουν πλουσιους (και ακομα περισσοτερους πλουσιους που θα σκασουν μυτη σε μερικα χρονια), αυθαιρετους που κλαιγονται στα παραθυρα των τηλεορασεων επειδη πληρωνουν το ΕΤΑΚ (Ελεος και παλι), Ρωσσοι καταπατητες σε λυομενα κτλ κτλ κτλ
Αντε να ναι καμια 50αρια οικογενειες που μπορει να ειχαν κανενα χωραφακι εκει πανω 60 χρονια πριν.
Δυστυχως ομως δεν τους σωζει τιποτα.

 
At 9/01/2009 05:23:00 μ.μ., Blogger apologia pro sua vita said...

Αλήθεια αγαπητή Αγγελική και φίλτατε Αγκού, πιστεύετε ότι η νοοτροπία που καίει δάση (για να το θέσω πολύ επιγραμματικά) οφείλεται στους Πλουσίους; Ενδιαφέρον.

Ούτε εγώ διαθέτω σπιτάκι στας εξοχάς, ούτε η οικογενειά μου. Εμείς δεν είμαστε πλούσιοι. Γνωρίζω όμως πολλούς μη πλούσιους που απέκτησαν σπιτάκι, οικοπεδάκι, δουλείτσα με γνωριμιούλες, λαδωματάκια, τραπεζάκια σε ταβερνάκια και φακελάκια.

Αυτούς που λένε τον πατέρα μου κορόιδο από τη δεκαετία του 80, τότε που όλοι έκαναν φράγκα και πήραν οικοπεδάκια. Δεν έγιναν πλούσιοι. Όχι προς θεού. Έξω από μας αυτή η κατάρα. Την βολέψαν λιγάκι καλύτερα μονάχα.

Νάχουν ένα (δεύτερο) κεραμμύδι να βάλουν πάνω από το κεφάλι τους. Να βρουν τον σοσιαλιστή μπατζανάκη, που' ναι στην εξουσία μετά από τόσα χρόνια μαύρης δεξιάς, να τους μονιμοποποιήσει το αυθαιρετάκι.

Φτωχοί τις βάλαν τις φωτιές. Αυτοί που κλαίγονται κάθε μέρα για τις τιμές του γάλακτος και βγαίνουν στα μπουζούκια τα Σαββατα.

Στην Ελλάδα, σπάνια Έλληνας θα σου πει ότι δεν είναι φτωχός. Είναι τιμή η φτώχια. Σε αντίθεση με την Αγγλία για παράδειγμα, όπου οι κοινωνική ιεραρχία λόγω αριστοκρατίας είναι καθορισμένη. Εκεί οι ήρωές τους ήταν πάντοτε "ευγενείς" αριστοκράτες. Στην Ελλάδα, οι ήρωες (πλην των Φιλικών και μερικών εξαιρέσεων) από τη φτωχολογιά.

Συμβαίνει λοιπόν το εξής ελληνικό παράδοξο. Κανείς δεν ομολογεί ότι έχει χρήμα και θέλει να το αυξήσει, αλλά όλοι αυτό κάνουν ακριβώς. Το στίγμα του πλούσιου προφανώς τους καταδιώκει.

 
At 9/01/2009 06:59:00 μ.μ., Anonymous ΚΑΤΩ Η ΑΠΛΗΣΤΙΑ! said...

@ Apologia,

Αλήθεια αγαπητή Αγγελική και φίλτατε Αγκού, πιστεύετε ότι η νοοτροπία που καίει δάση (για να το θέσω πολύ επιγραμματικά) οφείλεται στους Πλουσίους; Ενδιαφέρον

- ΚΑΙ ΑΛΗΘΙΝΟ! Εφόσον αυτό που κάνει τον πλούσιο είναι η ΑΠΛΗΣΤΙΑ και όχι βέβαια η δουλειά γενικώς και αορίστως.

 
At 9/01/2009 07:33:00 μ.μ., Blogger apologia pro sua vita said...

Πρώτα απ' όλα αγαπητέ "Κάτω η απληστία" εξηγείστε μου τί εννοούμε με τον όρο πλούσιος.

Δηλαδή, εγώ αυτή τη στιγμή διαθέτω 150 ευρώ, μείον τα 2.780 του δανείου, χωρίς καταθεσεις στην τράπεζα,χωρίς σπίτι ιδιόκτητο. ό,τι έχω και δεν έχω είναι - 2.630 ευρω. Την Παρασκευή που πληρώθηκα 300 ευρώ μετά από ένα μήνα αισθα΄νθηκα πλούσια. Αγόρασα κοτόπουλο και χώμα για τον βασιλικό που θα πέθαινε.

Ξέρω ανθρώπους που λένε ότι δεν έχουν μία και όλο το καλοκαίρι κάνουν διακοπές στα νησιά.

Στο δικό μου οικονομικό σύστημα, τους καταχωρώ στους πλούσιους. Έχω να κάνω και διακοπές τρία χρόνια. Γι' αυτό μη μου την μπαίνεται και πολύ.

Οι φτωχοί με τις διακοπές στα νησιά, και το σπιτάκι στα Λιόσια, τους Θρακομακεδώνες, και την Πάντειο Πολιτεία τις βάλαν τις φωτιές. Ο πλούσιος δεν ασχολείτε.

 
At 9/01/2009 11:08:00 μ.μ., Anonymous ΚΑΤΩ Η ΑΠΛΗΣΤΙΑ! said...

@ Apologia,

στην αρχή της απάντησής σου μού ζητάς να σου εξηγήσω "τι εννοούμε με τον όρο πλούσιος" ...

... και στο τέλος δηλώνεις κάτι ("Ο πλούσιος δεν ασχολείται") που υπονοεί ότι ξέρεις πολύ καλά, αν όχι το τι σημαίνει ο όρος πλούσιος, πάντως σίγουρα το με τι (δεν) ασχολείται.

Χα!

Ξέρεις τελικά ή δεν ξέρεις;

Επειδή ήδη βαρέθηκα λοιπόν, προτείνω να ρίξεις μια ματιά στον όρο "σοφιστής" και μετά συζητάμε.

 
At 9/02/2009 12:43:00 π.μ., Blogger Old Boy said...

Apologia, έχω την εντύπωση ότι το στίγμα του πλουσίου έχει δώση από την εποχή του Κλικ τη θέση του στο στίγμα του αποτυχημένου. Στα υπόλοιπα συμφωνώ βέβαια.

 
At 9/02/2009 10:42:00 π.μ., Anonymous Σωκράτης Κόκκαλης said...

Ρε στα σοβαρά δεν ... ξέρετε τι πάει να πει πλούσιος;

Ντόιιινγκ! Νεογέννητα είσαστε ή τα 'χετε χαμένα από τα πολλά περιοδικά;

 
At 9/02/2009 10:47:00 π.μ., Anonymous Αγάπη Βαρδινογιάννη said...

Κύριε Κόκκαλη,

η Apologia είναι μια ωραία κοπέλα και στις ωραίες κοπέλες δεν λέμε "ρε".

Τι νομίζετε δηλαδή;

Ότι, επειδή είστε πλούσιος, μπορείτε να μιλάτε στον απλό κοσμάκη όπως θέλετε;

 
At 9/02/2009 11:41:00 π.μ., Anonymous Γιάννης Λάτσης said...

Αγαπητή μου Αγάπη,

noblesse oblige μεν αλλά ίσως δεν γνωρίζετε ότι υπάρχουν ωραίες κοπέλες που έτσι κι ανοίξουν το στόμα τους, κοκκινίζουν μέχρι και οι Νορβηγοί λιμενεργάτες!

 
At 9/02/2009 12:04:00 μ.μ., Blogger apologia pro sua vita said...

Τί εννοεί ο καθένας με την λέξη πλούσιος κύριε εφοπλιστά μου. Αυτό εννοούσα. Εγώ σας εξήγησα. Εσείς δεν μου εξηγήσατε.

Ολντ μπόι, ίσως νά χεις δίκιο για το στίγμα του αποτυχημένου. Παρ' όλ' αυτά, γιατί κανείς δεν ομολογεί ότι έχει λεφτά;

Όταν μια οικογένεια έχει δύο ιδιόκτητα σπίτια, και δύο μισθούς άνω των 1300 ευρώ, έχει ή δεν έχει λεφτά; Εγώ λέω έχει. Γιατί κλαίγεται; Θέλει τρία σπίτια και πέντε διαμερείσματα όπως έχουν οι διπλανοί;

Γι' αυτό ρωτώ, τί σημαίνει για τον καθένα πλούτος.

 
At 9/02/2009 12:49:00 μ.μ., Anonymous Βαρδής Β. said...

Ωραιοτάτη μου Apologia,

επιτρέψατέ μου να παρέμβω στην συζήτηση και να ειπώ ότι, χωρίς να θέλω να το παινευτώ, εγώ έχω κάτι χιλιάδες κόσμο υπαλλήλους κι εργάτες να δουλεύουν για λογαριασμό μου. Τι θα πει αυτό; Εγώ, αν θέλω, τους απολύω - αυτοί, ακόμα κι αν θα το ήθελαν, δεν με απολύουν.

Δεν ξέρω αν θέλετε να σας εξηγήσω και τι θα πει "απολύω". Λαϊκιστί έχω ακούσει να το λένε "κόβω το ψωμάκι".

Να σας το κάνω περισσότερο φέτες; Πλούσιος που δεν είναι και Ισχυρός, δεν υπάρχει παρά στη φαντασία του (ή του γείτονά του).

Δείτε λ.χ. ποιοι δικάζονται και καταδικάζονται...

 
At 9/02/2009 07:41:00 μ.μ., Blogger Nomad said...

Μαλιστα,
εμαθα οτι είμαι πλούσιος επειδή ζώ εδώ και 12 χρ΄'ονια στη δροσιά, στο σπίτι του παππου της γυναίκας μου στον πρωην συνοικισμό κτηνοτρόφων μπαλας, που είναι μεσα σε δάσος αλλα κατοικείται περίπου 150 χρονάκια. Κι επιπλεον οτι πρέπει να μου καει το σπιτι για να το απολευσουν μερικοί αντιπλουτοκράτες.

παιδιά, πατε καλα; Ειστε στ αληθεια με τα καλα σας;

Εχετε ταξξιδεψει ποτέ στη φινλανδία πχ, όπου ΟΛΑ τα σπιτια εκτός πολεων είναι ΜΕΣΑ στα δάσξη, αλλα απογορευεται να εχουν φραχτες; Κι οπου ο καθενας φροντιζει τα δάση γιατι έχει δικαιωμα να χτίσει εντελώς μεσα τους, αρκεί να μη βαλει φραχτη και να φροντίζει τη γυρω περιοχή;

 
At 9/03/2009 01:54:00 π.μ., Blogger Angeliki said...

Γμτ μου αποψε....

Nomad????Ποσοι ειναι αυτοι οι μονιμοι κατοικοι των 150 ετων σε αυτον το συνοικισμο επιτελους????Και για πες μας ποσοι ειναι οι νεοπλουτοι που μενουν εκει αγγαζε με την γυναικα τα πιτσιρικια την φιλιππινεζα για το σπιτι, την ρωσιδα για τα παιδια κτλ κτλ κτλ

Δεν φταιει σε τιποτα ο κοσμος που εμενε εκει, αλλα φταινε οι πλουσιοι που αγορασανε σπιτακια εκει διοτι αν δεν υπηρχαν αυτοι, οι οικοπεδοφαγοι δεν θα καιγανε τα δασακια μας για να ανοιξουν χωρο για περισσοτερους πλουσιους (μην μου πεις οτι περιμενουν εσενα και εμενα να αγορασουμε οικοπεδο εκει σε 5 χρονια).

Εγινα κατανοητη ή ανοητη?

 
At 9/03/2009 01:58:00 π.μ., Blogger Old Boy said...

Nomad, είναι δυο διαφορετικά θέματα. Προφανώς το σπίτι σας δεν είναι αυθαίρετο ή παράνομο. Από την άλλη θα συμφωνείς κι εσύ ότι η πλειοψηφία των σπιτιών που είναι χτισμένα στα δάση είναι αυθαίρετα. Στη Φιλανδία δεν ξέρω τι γίνεται, εδώ πάντως είναι σίγουρο ότι σε ένα βαθμό πυρκαγιές και αυθαίρετη δόμηση συνδέονται αιτιωδώς.
Αpologia, ίσως κανείς δεν ομολογεί ότι έχει λεφτά επειδή αφήνει να το σημειολογήσει το πολυτελές του αυτοκίνητο ;) Στο οποίο μπορεί να χρωστάει βέβαια ένα σωρό δόσεις. Aπό εκεί και πέρα συμφωνώ ότι ανάμεσα στο Βαρδή και σε σένα υπάρχουν χιλιάδες διαβαθμίσεις και ότι μέχρι λίγο πριν τον Βαρδή οι περισσότεροι δεν θα θεωρούν τον εαυτό τους πλούσιο.

 
At 9/03/2009 10:36:00 π.μ., Anonymous Σωκράτης, Βαρδής, Γιάννης, Περικλής said...

Κυρίες και Κύριοι,

ότι εμείς είμαστε Πρότυπα για ένα σωρό κόσμο, που θα ήθελε να ζει - ή μάλλον να καταναλώνει - όπως εμείς, είναι γεγονός. Ένα γεγονός άκρως ενδιαφέρον εφόσον, μάλιστα, το όραμα αυτό οδηγεί πάμπολλους σε ακραίους δανεισμούς, που μάλλον εμάς ωφελούν παρά αυτούς.

Ωστόσο άλλο να έχεις Πρότυπο κάποιον και να ονειρεύεσαι να του μοιάσεις, και άλλο να ΕΙΣΑΙ αυτός! Μη μάς συγχέετε, παρακαλούμε, με τα θλιβερά αυτά πλήθη των wannabe πλουσίων!

Θα λέγαμε δε ότι αποτελεί μεθοδολογικό σφάλμα να συγκρίνονται Προθέσεις από τη μια ("θέλω να συμπεριφέρομαι ωσάν πλούσιος") με Πραγματικότητες από την άλλη ("είμαι πλούσιος").

Με εκτίμηση,

Εμείς.

 
At 9/03/2009 05:17:00 μ.μ., Blogger Old Boy said...

Kαλά τα λέτε, αλλά ο Περικλής ποιός είναι;

 
At 9/03/2009 05:47:00 μ.μ., Anonymous Κώστας said...

Ο Παναγόπουλος ντε!

 
At 9/03/2009 06:39:00 μ.μ., Blogger Old Boy said...

A, ήμουν μεταξύ Κοροβέση και Παπαναγή.

 
At 9/03/2009 10:19:00 μ.μ., Anonymous Αγάπη Βαρδινογιάννη said...

Συγκεντρώσουουουουου!

:-)))

 
At 9/07/2009 12:45:00 π.μ., Blogger apologia pro sua vita said...

Αγαπητέ Βαρδή Β.

δεν υπάρχει άνθρωπος με χρήματα που δεν είναι ισχυρός. Ο άνθρωπος που μπορεί να δώσει φακελάκι για να κάνει τη δουλειά του στην πολεοδομία, στην εφορία, στην αναισθησιολόγο, είναι ισχυρότερος από μένα.Ή μπορεί να γίνει.Όταν οι συνθήκες του το επιτρέψουν.

Ακόμα κι ένα ποτό να κεράσεις κάποιον, ένα τραπέζι στο Βαρούλκο, κάτι θα καταφέρεις περισσότερο.

Δεν χρειάζεται να έχεις καράβια και να παντρευτείς τη Τζάκι. Βοηθάει βέβαια κι αυτό. Δε λέω.

Τέλος πάντων, κύριε Βαρδή μου, να μη σας κουράζω, αυτό που θέλω να πω, είναι ότι πολλοί άνθρωποι έχουν χρήματα. Στην Ελλάδα, το 2009. Δεν είναι κακό να έχεις χρήματα, αν δεν τα χρησιμοποιείς για να εξαγοράζεις. Ακόμα και μια άδεια ύδρευσης, έναν γάμο, μία φιλία, μια άδεια οδήγησης,ή έναν διορισμό.Αναρωτιέμαι πόσο εύκολο είναι αυτό;


Εύχομαι το καλύτερο για τις επιχειρήσεις σας. Και μη στενοχωριέστε για τα λεφτά σας. Όλοι έχουμε τις αδυναμίες μας.

 
At 9/07/2009 08:32:00 π.μ., Anonymous Ανώνυμος said...

Σούπερ λοιπόν, μη στεναχωριέσαι, κόφτο, μη σε ναιάζει, αδιαφόρησε μη σε δαγκώσει η νοσταλγίτιδα κ πάθεις κανα τέτανο. Ζήσε στο κλουβάκι που τόσο γλαφυρά περιέγραψες, αφού σε καλύπτει, ανάσανε καυσαέριο αγνό κ τρώγε κουράδες πλαστικές. Ζήσε στο ωραίο σου περιβάλλον, απελευθερώσου εσωτερικά, χωρίς άγχος, χωρίς ενοχές, γράψτα στα παπάρια σου όλα, μια αρχετυπική καταστροφή δεν έχει ρόλο να αγγίζει τους υπεράνω, πρέπει να προσέχουμε την πάρτη μας και μεγάλωσε τα παιδιά σου σε μια τσιμεντένια μακαριότητα μακριά από τις μαλακίες που σέρνει η φύση.
Χάρισμά σου.

 
At 9/07/2009 01:19:00 μ.μ., Blogger Old Boy said...

Να σε ρωτήσω η δική σου σχέση με τη φύση ποιά είναι; Πρακτικά εννοώ.

 

Δημοσίευση σχολίου

<< Home